Wat ik in enkele trainingen zie gebeuren is dat mensen uit het ene patroon worden gehaald en vervolgens in het tegenovergestelde patroon komen vast te zitten. Er zijn managementtrainingen waar men wordt geleerd uit het reactieve patroon te komen maar dan in het pro-actieve patroon vast komen te zitten. Er zijn assertiviteitstrainingen waar je uit het patroon dat je altijd doet wat anderen van je verwachten wordt gehaald en vervolgens in het patroon vast zit dat je alleen nog doet wat je zelf wilt.
Hier schiet je niet echt mee op. Het gaat er om uit het belemmerende patroon los te komen en niet door te schieten naar de andere kant. Belangrijk hierin is dat je het evenwicht vindt. Op deze manier kan je kiezen afhankelijk van de situatie hoe je je opstelt. Er zijn situaties die vragen om een pro-actieve opstellingen en er zijn situaties die vragen om een reactieve opstelling. En dit geldt ook voor het intern referentiekader (jezelf voorrang geven) en extern referentiekader (de ander voorrang geven).

Corruptie en fraude is een ware plaag geworden en heeft zich wereldwijd diep geworteld in onze samenleving. Het vreet aan onze maatschappij waardoor onze maatschappij verder verzwakt en we in een neerwaartse spiraal terecht komen waarbij normen en waarden plaats maken voor leugen en bedrog.

Wat wij hard nodig hebben zijn onkreukbare mensen, mensen met een rechte rug die niet zwichten voor corruptie en fraude en dit aan de kaak durven stellen. Wat wij hard nodig hebben zijn onkreukbare counselors die mensen op sleutelposities begeleiden en ondersteunen in het maken van ethisch juiste beslissingen. 

Ken je dat, wanneer iemand iets vertelt maar je snapt het niet en dan gaat de ander het herhalen op dezelfde manier en harder praten? Grote kans is dat je het dan nog steeds niet begrijpt. Het leuke is dat de communicator de verantwoording heeft over het gesprek. En hou je niet zo van het woord ‘verantwoording’ noem het dan invloed. Dat betekent dat als je niet begrepen wordt door de ander dat je het dan op een andere manier probeert duidelijk te maken. Je blijft het veranderen tot de ander jou begrijpt. Vaak doen we het net andersom en leggen we de verantwoordelijkheid bij de ontvangende partij en hij/zij moet het dan maar begrijpen. Tja, maar zo werkt het niet. Zie het als een balspel waarbij de communicator de bal gooit naar de ander. Als de ander de bal niet kan vangen omdat je te hoog gooit dan gooi je de tweede keer iets lager. Dan verander je de worp net zo lang tot die bal gevangen wordt.